Dzięki ogromnemu postępowi medycyny weterynaryjnej koty są znacznie lepiej chronione niż jeszcze kilkadziesiąt lat temu. Wciąż wzrasta też świadomość kocich opiekunów, którzy doskonale rozumieją potrzebę przeciwdziałania chorobom. Jakie szczepionki powinien przyjąć kot i kiedy należy je wykonać? Sprawdź, aby nie przeoczyć ważnych terminów!

Szczepienia podstawowe

Do szczepień podstawowych należy szczepienie przeciwko panleukopenii (FPV), kaliciwirusowi (FCV) i herpeswirusowi (FHV). W Polsce podaje się je wyłącznie w formie szczepionki skojarzonej.

Harmonogram szczepień:

• I dawka – pomiędzy 6-8 tygodniem życia;
• II dawka – pomiędzy 9-11 tygodniem życia;
• III dawka – 12-15 tygodniem życia;
• IV dawka – 15-18 tygodniem życia;
• I dawka przypominająca – po roku od pierwszego szczepienia;
• kolejne dawki przypominające – co 2-3 lata.

Pomiędzy kolejnymi dawkami powinna być przerwa od 2 do 4 tygodni. Czasem, gdy szczepienia rozpoczynane są później, przeprowadza się 3 szczepienia (zamiast 4) w wieku kocięcym.

Dlaczego należy zaszczepić podopiecznego przeciwko FPV, FHV i FCV?

Panleukopenia (FPV), nazywana inaczej kocią parwowirozą, to niezwykle groźna choroba atakująca przede wszystkim kocięta, odznaczająca się wysokim wskaźnikiem śmiertelności. Z kolei wirusy FHV i FCV odpowiadają za równie niebezpieczny koci katar. Niech nie zwiedzie Cię niewinna nazwa tego schorzenia, bowiem często występujące powikłania prowadzą do trwałej niepełnosprawności (m.in. utraty wzroku) a nawet śmierci.

Szczepienia dodatkowe

W kalendarzu szczepień dodatkowych znajdziesz szczepienia przeciw wściekliźnie, chlamydii i FeLV (kociej białaczce). To równie niebezpieczne choroby. Jak wiesz, nie istnieje skuteczny lek na wściekliznę, dlatego zakażenie – zazwyczaj w krótkim czasie – kończy się śmiercią, a ponadto jest to choroba zaraźliwa i śmiertelna dla człowieka. Kocia białaczka jest nieuleczalna, znacznie skraca i obniża komfort życia. Z kolei chlamydioza, choć jest uleczalna, daje przykre objawy ostrego zapalenia spojówek, a terapia jest długotrwała.

Kiedy i czy w ogóle wykonywać szczepienia dodatkowe?

Kwestię tę należy uzgodnić z lekarzem weterynarii, który oceni, na ile kot jest narażony na zachorowanie. Przed ewentualnym zaszczepieniem przeciwko białaczce powinno być wykonane badanie, które ją potwierdzi lub wykluczy. Jeśli zwierzę okaże się nosicielem, nie wykonuje się szczepienia.

Harmonogram szczepień:

• FeLV – I dawka nie wcześniej niż w 8-9 tygodniu, II dawka po 3-4 tygodniach, III dawka po roku, kolejne średnio co 2-3 lata;
• wścieklizna – I dawka po 12 tygodniu, kolejne co 1-3 lata (szczepienie kotów przeciwko wściekliźnie nie jest obowiązkowe w Polsce);
• chlamydia – I dawka nie wcześniej niż w 8-9 tygodniu, II dawka po 3-4 tygodniach, III dawka po roku, kolejne co rok.

Co decyduje o rodzaju i częstotliwości szczepień?

Jak zostało nadmienione, to lekarz powinien ocenić, jakie ryzyko zachorowania istnieje w przypadku kota z uwagi na jego miejsce zamieszkania, tryb życia etc. Jeśli pupil nie wychodzi i nie ma żadnego kontaktu z innymi zwierzętami, wystarczające może okazać się szczepienie przeciw FPV, FHV i FCV. W przypadku, gdy zwierzę mieszka w domu, ale bywa na zewnątrz, warto rozważyć szczepienie przeciwko białaczce (po wykluczeniu zakażenia). Wszystkie mruczki mieszkające np. w schroniskach, hotelach za zwierząt, domach tymczasowych i innych miejscach, gdzie stykają się z innymi przedstawicielami swojego gatunku, powinny otrzymać pełen komplet szczepień, włącznie z dodatkowymi, i powtarzać je regularnie.

Podsumowanie

Bądź świadomym opiekunem i poddawaj swojego czworonożnego przyjaciela niezbędnym szczepieniom, aby chronić go przed groźnymi chorobami. Pamiętaj również o zasadach zdrowego trybu życia. Zapewnij pupilowi zbilansowaną dietę. Serwuj wyłącznie najlepszej jakości karmy, jak np. karmy bytowe i karmy specjalistyczne SPECIFIC™. Dbaj o regularną aktywność fizyczną i umysłową, które pozwolą podopiecznemu zredukować stres i spożytkować nagromadzoną energię!