Otyłość jest przekleństwem współczesnych czworonogów. Pies, który zmaga się z nadprogramowymi kilogramami, nie jest psem „pojedzonym” i szczęśliwym, ale… chorym! Przyczyn otyłości jest wiele, a jedną z nich, poza dolegliwościami zdrowotnymi czy brakiem ruchu, są predyspozycje genetyczne i rasowe. Poznaj rasy psów, które mają tendencję do tycia. Jeśli jesteś opiekunem jednej z nich, koniecznie sprawdź, jak pomóc pupilowi, aby zachował prawidłową masę ciała!

Nadwaga i otyłość u psów – przyczyny

Istnieje dużo przyczyn nadwagi i otyłości u psów, a jedną z najczęstszych jest niewłaściwa dieta (źle dobrana karma, przekarmianie, brak kontroli nad tym, ile je pies). Jeśli jest ona dodatkowo połączona z brakiem aktywności fizycznej, to prosty przepis na nadprogramowe kilogramy. Niektóre psy tyją w niekontrolowany sposób z powodu chorób, takich jak np. niedoczynność tarczycy czy cukrzyca. Do wzrostu masy ciała mogą przyczyniać się także inne schorzenia, związane np. ze stawami lub sercem, które powodują ograniczenie ruchu. Ponadto istnieją rasy, które mają naturalne tendencje do tycia wynikające z ich specyficznego metabolizmu. Czy to oznacza, że taki pies jest skazany na otyłość? Nie, ale trzeba wiedzieć, jak się nim opiekować.

Rasy psów z predyspozycjami do tycia

Niemal każdy pies może przybrać na wadze (choć ciężko uświadczyć widoku np. otyłego charta), jeśli zostanie pozbawiony zbilansowanej diety i ruchu. Niemniej istnieją rasy, które mają szczególne tendencje do otyłości. Poznaj je i dowiedz się, jak żyć z takim pupilem, aby zapewnić mu zdrowie i bezpieczeństwo.

Labrador retriever

Niechlubną listę otwiera labrador retriever, który słynie z tego, że jest nie tylko wspaniałym psem myśliwskim, ratowniczym, rodzinnym, ale… wielkim miłośnikiem jedzenia. Rzeczywiście, to pies znany z nieposkromionego apetytu. Dla smakołyka jest w stanie zrobić niemal wszystko. Co by się stało, gdyby pozostawić labradorowi nieograniczony dostęp do wielkiego opakowania karmy? Prawdopodobnie jadłby tak długo, aż by się przewrócił! Nie próbuj tego sprawdzać, bo tak absurdalne przejedzenie, do którego labrador jest niestety zdolny, bezpośrednio zagraża jego życiu.

Beagle

Beagle to kolejny w zestawieniu świetny pies myśliwski. Jego absolutnie doskonały węch sprawia, że czworonóg ten nie przeoczy najdrobniejszego przysmaku, a uparty charakter powoduje, że wytrwale będzie dążył do jego zdobycia. Smutny, proszący wyraz oczu powoduje, że wielu nieświadomych opiekunów serwuje podopiecznemu smakołyki, resztki ze stołu lub/i dosypuje karmę do miski sądząc, że pupil jest głodny.

Cocker spaniel angielski

Cocker spaniel to rasa, która cieszyła się popularnością w Polsce zwłaszcza w latach 90. ubiegłego wieku. Wiele osób nie zdawało sobie wówczas sprawy, że spaniel ten jest urodzonym myśliwym (płochaczem i aporterem), potrzebującym sporej dawki aktywności fizycznej i umysłowej, a nie uroczym psem do towarzystwa i „na kolanka”. Choć myśliwska natura bez wątpienia niejednokrotnie dawała o sobie znać, psy te tak kochają jedzenie, że zaczęły przyzwyczajać się do nowych warunków narzuconych przez opiekunów, czego efektem była niejednokrotnie ogromna otyłość.

Jamnik

Wspomniane lata 90. ubiegłego stulecia to zdecydowanie czas jamników. Te niewielkie, sympatyczne zwierzaki gościły w większości domów. W pewnym momencie już chyba nikt nie wiedział, jak powinien wyglądać wzorcowy jamnik, gdyż większość z nich była mocno zaokrąglona i był to „normalny” widok na polskich ulicach. Tymczasem jamnik to także pies myśliwski, wymagający regularnej aktywności i kontroli ilości serwowanego pożywienia, bo sam nie powie sobie „dość”.

Mops

Mops to typowy pies do towarzystwa, który – z uwagi na brachycefaliczną budowę czaszki (skróconą i spłaszczoną kufę) – wymaga szczególnej opieki i zwykle nie nadaje się do uprawiania intensywnej aktywności fizycznej. To dodatkowo powoduje, że jest zagrożony tyciem. Oczywiście nie oznacza to, że powinien unikać ruchu, gdyż codzienne spacery są absolutnie konieczne.

Nadwaga i otyłość u psów – jak z nią walczyć?

Psy, które cechują się nieposkromionym apetytem, wymagają nadzoru, bo nawet jeśli nie otrzymają nadmiaru jedzenia od opiekuna, będą go poszukiwać na własną łapę, np. w krzakach i przy śmietnikach w trakcie spacerów. Dlatego tak istotne jest to, aby przekierować energię i uwagę żarłocznego czworonoga na inne czynności, np. umiarkowaną, regularną aktywność fizyczną i zabawy umysłowe (np. mata węchowa, gry logiczne etc.). Niezbędne jest ponadto dokładne odmierzanie codziennej dawki karmy i podawanie pożywienia dostosowanego do wieku, wagi i poziomu aktywności. Sięgaj wyłącznie po najwyższej jakości jedzenie, jak np. karmy bytowe dla psa i specjalistyczne SPECIFIC™. Jeśli zaś nie radzisz sobie z problemem otyłości, koniecznie zgłoś się do lekarza weterynarii lub/i dietetyka zwierzęcego.

Podsumowanie

Otyłość u psów to poważny problem, którego nie należy bagatelizować. Jeśli posiadasz rasę odznaczającą się skłonnością do przybierania na wadze i kochającą jedzenie, nie pozwól na to, aby stało się ono obsesją pupila. Zapewnij podopiecznemu zbilansowaną dietę oraz aktywność dostosowaną do jego potrzeb i możliwości. Systematycznie kontroluj wagę i wykonuj profilaktyczne badania!